به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، شرکت فيات‌کرايسلر جديدترين خودروسازي است که با يک نقص بزرگ امنيتي در خودروهايش مواجه شده است. به تازگي در نشريات آمريکايي جزئيات ماجراي هک شدن سيستم نرم‌افزار جيپ چروکي ساخت شرکت فيات‌کرايسلر منتشر و اعلام شد چگونه برنامه‌نويسان نرم‌افزار توانستند کنترل اين جيپ را که در بزرگراه ميسوري در حال حرکت بود، به دست بگيرند. اين مساله فيات‌کرايسلر را وادار کرد 4/ 1 ميليون خودرو را براي برطرف کردن اين نقص امنيتي فراخوان کند. اين تازه‌‌ترين نوع از يک رشته از آسيب‌پذيري‌هاي نرم‌افزاري خودروها است که توسط خودروسازان مختلف شناسايي شده است. براي مثال، سال گذشته شرکت بي‌ام‌و مجبور شد براي تعمير نقص سيستم «کانکت‌درايو» حدود 2/ 2 ميليون خودرو را فراخوان کند. سيستم کانکت‌درايو به وسيله طيفي از سيستم‌هاي کمکي و ويژگي‌هاي سرگرمي و تفريحي، خودرو و دنياي خارج را به يکديگر مرتبط مي‌کند.

اما فراخوان شرکت فيات‌کرايسلر رويدادي قابل تامل براي کل صنعت خودرو است. زيرا نگراني‌هاي پيشين صنعت خودرو درباره ديجيتالي شدن بر نوعي از نقص‌هاي امنيتي متمرکز بود که به هکرها امکان مي‌داد قفل درها را بازکنند يا از طريق سيستم‌هاي اطلاعات داخل خودرو به شبکه اينترنتي شرکت خودروساز وارد شوند، اما شکاف سايبري جيپ چروکي به هکرها امکان داد کنترل ترمز و گاز اين خودرو را در دست بگيرند. و مهم‌تر از آن، هکرها از حمله روز صفر استفاده کردند. حمله روز صفر يک حمله يا تهديد کامپيوتري است که از آسيب‌پذيري نرم‌افزار کاربردي استفاده مي‌کند و پيش از آنکه فرصت رفع اين آسيب‌پذيري وجود داشته باشد، روش هک کردن اين نرم‌افزار توسط هکرها به اشتراک گذاشته مي‌شود. هکرهاي جيپ چروکي توانستند از آسيب‌پذيري سيستم سرگرمي اين خودرو استفاده کنند و فرمان‌هايي را براي تحت کنترل گرفتن فرمان، ترمز و گاز صادر کنند. گرچه ربودن از راه دور خودروي يک رئيس دولت، يا هدف قرار دادن يک ساختمان دولتي با تانکر حامل سوخت توسط جنايت‌کاران، تصوري دور از ذهن است که فقط در فيلم‌هاي جيمز باند رخ مي‌دهد، اما واقعيت چيز ديگري است. گرچه جنايت‌کاران و اعضاي مافيا مهره‌هاي اصلي فيلم‌ها و داستان‌هاي عامه پسند هستند، اما در سال 2105 بازيگران دولتي و تروريست‌ها خطرات جهاني بزرگ‌تري محسوب مي‌شوند. قدرت‌هاي غربي مانند آمريکا و بريتانيا به تازگي از اندازه اين تهديد آگاه شده‌اند. جاسوسي‌هاي صنعتي و خرابکاري‌هاي اقتصادي هم‌اينک سلاح‌هايي هستند که در زرادخانه‌هاي سايبري قدرت‌هايي مانند روسيه، چين و کره به کار مي‌روند، اما در اين برهه از تاريخ، اين قدرت‌ها حتي اگر بتوانند خودروي حامل يک رئيس‌جمهوري يا نخست‌وزير را هک کنند يا تانکر حاوي مواد منفجره را هدايت کنند، رئيس يک دولت را ترور و ساختمان‌هاي دولتي را ويران نخواهند کرد.

اما نمي‌توان مطمئن بود که گروه‌هاي تروريستي که در حال حاضر در خاورميانه گسترده شده‌اند، چنين اقداماتي را انجام ندهند. در شرايطي که آسيب‌پذيري‌هاي بيشتري در خودروهاي مجهز به سيستم‌هاي ديجيتالي نمايان شده است، تروريست‌هاي سراسر جهان تلاش خواهند کرد از اين ضعف‌ها استفاده کنند تا حداکثر اختلال و اغتشاش را در اقتصادهاي غربي به وجود آورند. گرچه هدف اصلي آدم‌ربايي يا ترور رهبران سياسي و صاحبان صنايع خواهند بود، قانون‌گذاران و ديگر افرادي که نقش مهمي در اقتصاد ايفا مي‌کنند نيز اهداف بالقوه گروه‌هاي تروريستي خواهند بود. همچنين اين احتمال فزاينده وجود دارد که برخي بازيگران دولتي از تروريست‌ها تقليد کنند و براي تضعيف يک قدرت رقيب، مخفيانه چنين حملاتي را سازماندهي کنند. در واقع ماهيت جاسوسي و «تروريسم سايبري» به‌ روش‌هايي است که رهگيري منبع واقعي آن تقريبا غيرممکن است.

گرچه ممکن است به‌نظر برسد که حمله سايبري از يک کشور کوچک سرچشمه گرفته است، اما احتمال دارد سرپوشي باشد براي پنهان کردن اين واقعيت که اين حمله از طرف يک ابرقدرت رقيب براي تضعيف يک اقتصاد بزرگ صورت گرفته است. اين مساله با مشکلي رو به رشد است؛ زيرا درحال حاضر خودروسازان به‌طور فزاينده تکنولوژي ديجيتال را در طراحي خودروهاي جديد وارد مي‌کنند، بدون آنکه توجه ويژه‌اي به مسائل امنيتي مبذول کنند. انقلاب ديجيتالي صنعت خودرو بيش از يک دهه قبل با ابداع سيستم‌هاي سرگرمي-اطلاعاتي براي مدل‌هاي لوکس آغاز شد. واکنش مثبت مصرف‌کنندگان به اين مساله که مي‌توانند در خودرو به‌صورت آنلاين به موسيقي، سيستم ناوبري و ايميل دسترسي داشته باشند، خودروسازان را به اقدامات بلندپروازانه‌تر ترغيب کرد.

خودروهايي که درحال حاضر متصل به اينترنت هستند در آينده نزديک قادر خواهند بود با ديگر خودروها ارتباط برقرار کنند و به ارتباطات بي‌سيم چراغ‌هاي راهنمايي و رانندگي پاسخ دهند. برخي از اين خودروها نيز از يک سيستم ايمني برخوردار خواهند بود که براي جلوگيري از تصادف، به‌طور خودکار سيستم ترمز را فعال مي‌کند.

در آمريکا، خودروي خودران گوگل درحال گذراندن آزمايش‌هاي جاده‌اي است و ميليون‌ها مايل را طي کرده است. شرکت گوگل تصادفاتي را که اين خودرو داشته به اشتباهاتي نسبت داده که ممکن است در خودروهايي که توسط انسان رانده مي‌شود نيز، رخ دهد. ممکن است اين مساله درست باشد، اما سطح بالاي پيچيدگي‌هاي ديجيتالي در خودروها مجموعه‌اي از تهديدات سايبري را براي کاربران جاده‌ها به ارمغان خواهد آورد.